Aktualności Aktualności

Leśne skarby – jeżyny to samo zdrowie !

Ziołolecznictwo przeżywa dziś renesans, a leśne zioła wracają też do polskiej kuchni. Warto uratować od zapomnienia rodzinne tajemne receptury na naturalne przysmaki i specyfiki służące zdrowiu, których składnikami są czasem jakieś korzonki, liście czy rośliny, pogardliwie nazywane chwastami. Nic nie zastąpi satysfakcji z przygotowania czegoś pysznego na bazie własnoręcznie zebranych składników. Polecamy wykorzystanie apetycznych leśnych jeżyn.

Gdzie możemy znaleźć jeżyny?

Jeżyna jest dość powszechnie wystepującym, rosnącym w zróżnicowanych warunkach, krzewem owocowym. W stanie dzikim krzewy jeżyn tworzą zbite zarośla na skrajach lasów, przydrożach i skarpach, nad brzegami rzek, w olszynach płożące sie po ziemi. Od końca lata do jesieni możemy cieszyć się pysznymi owocami, a nie są one jedynym wartościowym produktem tej rośliny.

W Polce występuje ok. 100 gatunków jeżyn, natomiast jednym z bardziej typowych jest Rubus fruticosus.

Ciemne owoce z mocą składników odżywczych - kiedy i dlaczego warto po nie sięgać?

Zawierają dużą ilość witaminy C, cukier, sole fosforu, żelaza, magnezu i wapnia, a z mikroelementów, podobnie jak maliny, miedź. Znajdziemy w nich również kwasy organiczne - jabłkowy i winny, antocyjanki, sole mineralne, witaminę PP i prowitaminy A. Duża zawartość witamin z grupy B oraz magnezu sprawia, że mają one właściwości uspokajające, co polecane jest kobietom w okresie menopauzy. Dodatkowo charakteryzują się dużą zawartością kwasu elagowego, który to posiada właściwości antywirusowe, antybakteryjne oraz co ciekawe antynowotworowe.

Można z nich sporządzać wiele pyszności, choć najcudniejsze są "prosto z krzaka", otulone poranną rosą. Jeżyny znakomicie nadaja sie też do produkcji win, soków, kompotów, dżemów, marmolad czy galaretki. Poza tym są świetnym dodatkiem do wypieków. Możemy połączyć ich pyszny smak z lekkim ciastem, które świetnie będzie się nadawało na deser lub podwieczorek. Przepisu szukajcie na facebooku Nadleśnictwa Łopuchówko.

Czy tylko owoce są wartościowe?

Zbierajmy również liście jeżyn, a na ich bazie przygotujmy harbate ziołową. Zarówno jak owoce, tak i liście jeżyn mają swoje specjalne wykorzystanie. Do użytku zbiera się liście młode, ciemnozielone, z górnej części krzewu, bez ogonków, przed zakwitnięciem rosliny. Najlepiej od czerwca do drugiej połowy lipca, gdy zawierają one najwięcej składników leczniczych. W liściach tych znajdują się garbniki, inozytol i kwas cytrynowy. Działają antybakteryjnie, przeciwzapalnie i ściągająco. Obniżają ciśnienie krwi i polecane są w leczeniu nieżytu pokarmowego i oddechowego.

Jak wykorzystuje się właściwości tej rośliny?

Jeżyna sprawdza się w zaburzeniach przemiany materii, złym trawieniu, biegunce, w schorzeniach dróg oddechowych, takich jak kaszel czy chrypa, oraz w schorzeniach nerek i pęcherza moczowego. Natomiast antyoksydanty w niej zawarte pomagaja obniżyć poziom cholesterolu i wpływają dobroczynnie na naczynia krwionośne.

Odwar z liści działa napotnie, stosuje się go w przeziębieniu i anginie. Przynosi również ulgę w przypadku nieżytów górnych dróg oddechowych.

Napar z młodych, delikatnych listków osłodzony miodem, to dobry środek w leczeniu anemii. Napary z liści wspomagają również walkę z chorobami oczu oraz zbyt wysokim ciśnieniem krwi.

Sok z dojrzałych owoców działa przeciwgorączkowo, a do tego można jeszcze używać go zewnętrznie do okładów na wypryski i liszaje.

Jeżyny są uznawane nie tylko za swoją leczniczą moc podczas różnych dolegliwości, ale również uważa się, że spowalniają procesy starzenia się komórek, a zawarte w nich antocyjany wspomagają procesy myślowe i pamięciowe.

W Polskich lasach rośnie około 150 gatunków roślin leczniczych. Leśne owoce to samo zdrowie! Spożywajmy więc jeżyny w każdej postaci, bo mają wiele dobroczynnych właściwości.

 

Ale uwaga! Wybierając się do lasu, pamiętajcie by przed zjedzeniem dokładnie umyć owoce. Brudne jeżyny mogą być źródłem groźnej choroby pasożytniczej, jaką jest bąblownica. Wywołują ją larwy tasiemców roznoszone m.in. przez lisy, które zakażają odchodami runo leśne.