PARK KRAJOBRAZOWY PUSZCZA ZIELONKA

Niewątpliwie najbardziej znaną atrakcją turystyczną okolic Poznania jest Park Krajobrazowy Puszcza Zielonka. Obejmuje on swoim zasięgiem obszar 12202,00 ha, z czego ponad połowa znajduje się na gruntach będących w zarządzie Nadleśnictwa Łopuchówko.
Park powstał w roku 1993, w celu zachowania i ochrony największego i najbardziej zbliżonego do naturalnego kompleksu leśnego, o wyjątkowych walorach przyrodniczych i naukowo-dydaktycznych.

Cechą charakterystyczną Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka jest powierzchnia jaką pokrywają tereny leśne (78%). Rozległe drzewostany Puszczy Zielonki cechuje zarówno duża różnorodność siedliskowa, jak i wiekowa. Najciekawsze pod względem przyrodniczym fragmenty lasu zostały objęte ochroną w formie rezerwatów przyrody. Rezerwat Klasztorne Modrzewie koło Dąbrówki Kościelnej obejmuje jeden z najstarszych w Wielkopolsce drzewostanów modrzewiowo-sosnowych, natomiast rezerwat Las mieszany w Nadleśnictwie Łopuchówko chroni monumentalny 200-letni las mieszany z dobrze wykształconym drzewostanem dębowo-sosnowym rodzimego pochodzenia. Na terenie parku zlokalizowanych jest ponad 200 pomników przyrody, w tym pojedyncze drzewa, jak również całe aleje. Obszar parku zabezpiecza strefa ochronna – otulina, o powierzchni 9538,55 ha.

W roku 2000 utworzony został Związek Międzygminny „Puszcza Zielonka”. Związek tworzą gminy Czerwonak, Kiszkowo, Murowana Goślina, Pobiedziska, Swarzędz i Skoki. Są to gminy, których obszar częściowo lub w całości znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka. Organizację utworzono w celu podjęcia wspólnych działań i przedsięwzięć zmierzających do ochrony zasobów przyrodniczych Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka i racjonalnego wykorzystania tego terenu do celów turystycznych.

Przez obszar Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka Przebiega wiele szlaków turystycznych zarówno pieszych, jak i rowerowych, ścieżek dydaktycznych i innych atrakcji oraz miejsc godnych uwagi. Jest to doskonałe miejsce na aktywne spędzanie wolnego czasu, a ze względu na duży obszar oraz różnorodność terenu, każdy może zaplanować indywidualną wycieczkę.

Przykładowe atrakcje:

http://turystyka.puszcza-zielonka.pl/szlaki-turystyczne/szlaki-piesze/

http://turystyka.puszcza-zielonka.pl/szlaki-turystyczne/szlaki-rowerowe/

http://turystyka.puszcza-zielonka.pl/szlaki-turystyczne/szlak-kosciolow-drewnianych/

PARK PODWORSKI W RADOJEWIE

Na terenie Leśnictwa Marianowo, w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Poznania odwiedzić można zabytkowy park podworski w Radojewie.

Park położony jest na obszarze Natura 2000 "Biedrusko" i przez wzgląd na niezwykle walory przyrodnicze tego miejsca, w celu zachowania siedlisk oraz pięknych drzewostanów, skrywających wiele gatunków fauny i flory, cały teren parku został wyłączony przez leśników z użytkowania gospodarczego.

Miejsce to swoją historią sięga do początków XIX wieku, kiedy to park był ozdobą Pałacu letniego rodziny von Treskow. Twórcą założeń parkowych w stylu angielskim był Peter Joseph Lenne, architekt krajobrazu znany z założenia przepięknych ogrodów królewskich
w Poczdamie. Projektując park w Radojewie zadbał o najdrobniejsze szczegóły, aby nadać temu miejscu wyjątkową atmosferę. Romantyczna ruina zbudowana na jednym ze wzgórz, mająca przypominać pozostałości zniszczonego gotyckiego zamku do dziś wzbudza zachwyt spacerowiczów. Ze wzgórza rozpościera się widok na przeciwległy brzeg Warty i drugi pałac należący do von Tresków, a także klasztor pocysterski w Owińskach. Widokowa oś kompozycyjna była celowym zabiegiem zastosowanym przez Lenne'a w wielu punktach Parku. W ten sposób z każdego miejsca właściciele posiadłości mogli podziwiać swoje włości oddalone o kilka kilometrów.

W okresie wiosennym, a właściwie już z końcem zimy nie można przegapić kwitnienia ranników zimowych (Eranthis hyemalis). Spacerując wśród sędziwych drzew ujrzymy złoty dywan malutkich, żółtych kwiatów. Ranniki kontrastują z zimowym jeszcze wizerunkiem parku, rozświetlając dno lasu. To zachwycający widok, który oczaruje każdego turystę. Nieco później, od maja do czerwca spacery po parku umili widok kwitnących kokoryczy (Corydalis cava).
Od nazwy tych kwiatów powstała lokalna nazwa tego miejsca - „Kokoryczowe Wzgórze”.

Radojewo to niewątpliwe jedna z atrakcji przyrodniczo – turystycznych położona w bezpośrednim sąsiedztwie aglomeracji poznańskiej, do której można dojechać również autobusem linii nr 167 MPK w Poznaniu.

REZERWAT PRZYRODY „METEORYT MORASKO”

W północnej części Poznania, w dzielnicy Morasko, u podnóża Góry Moraskiej (154 m n.p.m.) w 1976 r. ustanowiony został rezerwat przyrody Meteoryt Morasko. Celami ochrony przyrody w rezerwacie są m.in.: zachowanie obszaru upadku żelaznego meteorytu oraz zachowanie fragmentu lasu grądowego z rzadkimi gatunkami roślin. W lesie znajduje się siedem kraterów, z których największy ma średnicę około 100 metrów i głębokość do 13 metrów. Powstały one kilka tysięcy lat temu w wyniku uderzenia o powierzchnię Ziemi odłamków dużego meteorytu żelaznego należącego prawdopodobnie do roju Perseidów. Historia rezerwatu rozpoczęła się w listopadzie 1914 roku, gdy podczas kopania rowów strzeleckich niemiecki żołnierz Colliner znalazł ważącą 75,5 kg bryłę syderytu. Okaz ten został wysłany do Spandau pod Berlinem, gdzie przeprowadzono pierwsze badania potwierdzające jego meteorytowe pochodzenie. Jednak prace badawcze z prawdziwego zdarzenia rozpoczęto dopiero po zakończeniu wojny.
Do dzisiaj obszar ten jest eksploatowany naukowo. Najcięższy okaz meteorytu znaleziony na terenie rezerwatu ważył 261 kg.

W 1995 roku na terenie rezerwatu staraniem PTOP Salamandra utworzona została ścieżka dydaktyczna, a w 2003 roku Koło Przewodników PTTK ufundowało tablicę upamiętniającą Franciszka Jaśkowiaka (1903-1983), zasłużonego dla Wielkopolski krajoznawcę i działacza ochrony przyrody.